Nasze pokazy na Pikniku Naukowym w Warszawie były ściśle związane z tematyką Pikniku, którego hasło przewodnie brzmiało "Ziemia". Nasze tegoroczne pokazy dotyczyły między innymi zagadnień związanych z atmosferą Ziemi oraz siłą grawitacji na Słońcu i na planetach Układu Słonecznego. Zespół kwalifikujący propozycje pokazów wysoko ocenił wszystkie nasze pomysły. Po raz drugi w historii uczestniczenia w Pikniku zostaliśmy zaproszeni do elity wystawców. Nasze stanowisko pokazowe mieściło się w Galerii - pomieszczeniu w bryle Stadionu Narodowego. Byliśmy w bardzo eksponowanym miejscu, co niewątpliwie dobrze służyło promocji Politechniki Łódzkiej.
Pokazy
Dajcie mi punkt podparcia, a poruszę Ziemię
Prezentacja interaktywnych modeli dźwigni jedno i dwustronnej oraz układów bloczków nieruchomych i ruchomych. Uczestnicy mogli się przekonać jak dużo czasu zajęłoby podnoszenie Ziemi za pomocą układu bloczków, widzieli bowiem jak dużo liny trzeba wybrać, aby podnieść 20 kilogramową masę na wysokość metra. Z drugiej strony - mogły ten eksperyment wykonać nawet małe dzieci.
Ciążenie na Ziemi
Pokaz uzmysławiał czym jest ciężar i przeciążenie. Każdy mógł sprawdzić jak standardowa puszka napoju ciążyłaby mu w dłoni na innych planetach Układu Słonecznego, a także w pojazdach ziemskich i kosmicznych, wykonujących różne ewolucje. Ten niezwykły efekt uzyskaliśmy poprzez odpowiednie dopasowanie gęstości „wsadu” standardowej puszki.
Jak to działa? Działo magnetyczne
Kolejny pokaz zadziwiał obserwujących. Widzieli stalową kulkę toczącą się leniwie w kierunku magnesu neodymowego po równi o niewielkim nachyleniu. Pole magnetyczne znacznie przyspieszało kulkę dopiero bardzo blisko magnesu, co nie było widoczne gołym okiem. Po zderzeniu z magnesem kulka przekazywała większość swojego pędu identycznej kulce umieszczonej za magnesem, a ta następnej, która się z nią stykała. Ta ostatnia kulka była wystrzeliwana z wielką prędkością. Jest to możliwe dzięki bardzo krótkiemu zasięgowi oddziaływań magnetycznych. Siły te są bardzo duże w pobliżu magnesu, ale bardzo szybko maleją ze wzrostem odległości.
Światło słoneczne i atmosfera Ziemi
Skład atmosfery Ziemi analizowaliśmy i identyfikowaliśmy za pomocą widma światła słonecznego otrzymanego dzięki użyciu spektroskopu i pokazanego na ekranie komputera. Gazy zawarte w atmosferze pochłaniają promieniowanie o ściśle określonej energii, co pozwala na zbadanie jej składu. Dodatkowo rozkład promieniowania opisywany prawem Plancka umożliwia określenie temperatury powierzchni Słońca. Technika ta jest używana w astronomii do badania temperatury powierzchni odległych gwiazd.
Eksperymenty dla najmłodszych
Młodzi badacze rysowali skomplikowane krzywe za pomocą spirografów. Uruchamiali z zapałem ciekawe zabawki fizyczne: dzięcioła zsuwającego się z pionowego pręta dzięki drganiom kującego „pień” dziobu, pieska schodzącego z pochylni dzięki skomplikowanym przemianom energii mechanicznej oraz „przewrotka” fikającego koziołki na równi dzięki ruchomej kulce ukrytej w jego środku, próbowali wywrócić opartego tylko na dziobie ptaka, który zawsze wracał do równowagi.
Pokazy przygotowali i zaprezentowali doktorzy inżynierowie: Krzysztof Wojciechowski, Adam Chudecki, Dariusz Cybulski, Sebastian Formański, Dariusz Krzyżański, Mariusz Panak, Piotr Słoma, Janusz Tomaszewski oraz mgr inż. Janusz Kuliński, mgr inż. Krzysztof Mońko.
Więcej informacji w Życiu Uczelni (141).
